تبعات زندگی در خانه‌های اشتراکی به‌دلیل افزایش قیمت مسکن چیست؟

گسترش زندگی در خانه‌های اشتراکی

بیت‌الله ستاریان; استاد دانشگاه و کارشناس مسکن; به نرخ املاک اشاره کرده و می‌گوید: قیمت مسکن روزبه‌روز در حال افزایش است; و نتیجه این اتفاق مهاجرت معکوس منفی است; که بر سرخوردگی و از بین رفتن توان و قدرت زندگی در یک منطقه دلالت دارد.

مسکن بزرگ‌ترین مسئله یک خانوار است; و بیش از ۴۵ تا ۵۰ درصد محتوای سبد آن‌ها را به خود اختصاص می‌دهد. وقتی خانواده‌ای ناتوان در تهیه این ضرورت مهم باشد; به چادرنشینی، خانه‌های اشتراکی و… رو می‌آورد.

شکل جدید زندگی در خانه‌های اشتراکی

تعداد خانوارها نسبت به واحدهای مسکونی بیشتر شده است; و سالانه بیش از ۷۰۰ هزار ثبت ازدواج داریم.
مسکن اشتراکی پیش از اینها هم وجود داشته است. خانه‌هایی همچون کاروانسرا با چند اتاق، آشپزخانه و سرویس بهداشتی مشترک; که خانواده‌ها در آن زندگی می‌کردند. اما امروزه این وضع در شکل جدیدش در حال گسترش است و باعث کاهش کیفیت زندگی‌ شده است.

اگر از امسال سالی یک میلیون مسکن از آسمان بیاید و در ایران قرار بگیرد; ما ۶ سال دیگر نتیجه‌اش را خواهیم دید!
طرح مسکن مهر، مسکن استیجاری و… برای جامعه ما نیست; برای جوامعی است که مشکل مسکن در آنها حل شده و فقط دهک‌های خیلی پایین که تعداد کمی هستند، در تهیه مسکن ناتوان‌اند. در این شرایط دولت دست به کار می‌شود و با امکانات کمتری، مسکن را در اختیار آنها قرار داده و آ‌ن‌ها را مسکن استیجاری، مسکن اجتماعی، مسکن مهر و… می‌نامد.

در هیچ کجای دنیا دولت نمی‌تواند بیش از مقدار اندکی مسکن تولید کند.
تولید مسکن بر عهده بخش خصوصی و نیازمند جذب سرمایه‌گذار است. مسکن مهر بازار را آشفته کرد و باعث رکود بازار شد. قیمت مسکن با ساخت مسکن مهر مدت کوتاهی کاهش پیدا کرد. در شرایط کنونی راهکار نظارتی وجود ندارد که بتواند جلوی افزایش نرخ اجاره بها را بگیرد.

دادن تسهیلات رهن از سوی دولت: یک سم موقت

کارهای نظارتی و حمایتی صورت گرفته نمی‌توانند جوابگو باشند؛ مانند دادن تسهیلات رهن از سوی دولت; که مثل یک سم موقت عمل می‌کند و آثار سوء خود را خواهد گذاشت.

از این تسهیلات باید به‌صورت موقت برای مسائلی که برای حل کردن و پیاده‌سازی برنامه اصلی نیاز است، استفاده کرد; نه هنگامی که برای زمان کوتاهی بخواهید به جامعه مُسکّن بزنید و بعد از آن درد شروع شود. امروز به مستأجرها پول بیشتر بدهید; کم‌کم صاحبخانه‌ها اجاره را بیشتر می‌کنند; به‌طوری که سال بعد باید چند برابر این را بدهید که این کار اشتباهی است.

افزایش رهن و اجاره برای تأمین هزینه‌های اقتصادی است

وقتی حال اقتصاد خوب نیست و نرخ تورم روزبه‌روز در حال افزایش است; به‌طوری که از کنترل خارج می‌شود، حتماً پیامدهای ناگواری برای مردم و جامعه به دنبال خواهد داشت. یکی از این پیامدها مشکل در تأمین مسکن است.

در چنین شرایطی هر فردی سعی می‌کند از ظرفیت‌های موجود خود برای جبران هزینه‌ها و خلأهایی که به‌واسطه گرانی به او وارد شده استفاده کند; که داشتن مسکن و بالا بردن نرخ رهن و اجاره آن; نمونه‌ای از این ظرفیت‌هاست.

علت ایجاد پدیده زندگی در خانه‌های اشتراکی

از آنجایی که مسکن یک امر ضروری و داشتن یک سرپناه نیاز اساسی برای همه مردم است; وقتی نتوانند به‌تنهایی آن را تأمین کنند، به مسکن‌های اشتراکی رو می‌آورند.

مسکن اشتراکی نکته مثبتی ندارد و تماماً پیامد منفی است. مسکن اشتراکی انتخابی بین بد و بدتر، بین چادرنشینی و بی‌سرپناهی است. در مسکن اشتراکی به شکل جدید، ارتباطات و نسبت‌ها مانند گذشته وجود ندارد.

موسوی در ادامه گفت:

مسکن اشتراکی نکته مثبتی ندارد و تماماً پیامد منفی است. وقتی فقر گسترش پیدا می‌کند، بر تمام ابعاد اجتماعی تأثیر می‌گذارد. افزایش نارضایتی مسبب خشونت‌های اجتماعی است که امروزه با آن روبه‌رو هستیم. روی آوردن به مشروبات الکلی و مواد مخدر برای تسکین و گرایش به فحشا و سرقت و… برای تأمین نیازها، ازجمله این پیامدهای منفی است.